اندیشه سطحی شماره 44

چیزی که الان دارم مینویسم مصداق بارز اندیشه سطحیه

ولی همین اندیشه های سطحی برای مغز ما میشن معضلاتی که نمیتونیم حلشون کنیم.

و کم کم مثل یک بالون سمی گنده میشن و تو صورتمون میترکن و نابودمون میکنن.

اگرچه هر ثانیه از روزایی که داره میگذره احساس نابود شدن میکنم ولی با این همه بعضی وقتا یه اتفاقایی میوفته که حتی بیشتر از روزای عادی حس میکنم زندگی یه استخون سفت گیر کرده تو گلومه.

خوشحالم که کسی اینجا نیست که بخواد چیزایی که مینویسم رو بخونه ولی در عین حال انگار دارم جایی حرف میزنم که صدام شنیده میشه.

خلاصه که بگم من یه دانشجویی هستم که وقتی 18 19 میگیرم معدلم میاد پایین.چون در طول ترم خیلی فرت و فرت 20 میگیرم از بس که سخت کوشم

امروز جمعه 25 خرداد فاکینگ 1403 دو تا از اساتید جفتشون به من 18 و یکی 18.75 دادن

خصوصا از 18.75 انتظار نداشتم...فکر میکردم بهم 20 میده

خلاصه جمعه رو با جر دادن اساتید ایران زمین شروع کردم.حقیقتا انتظاری که دارم اینه که نمره هام رو درست کنن و اگر 20 نمیدن حداقل 19.5 بدن...

البته که یکی از اساتید پیامم رو هنوز نخونده...امیدوارم این دانشگاه لعنتی که فقط به امید مهاجرت دارم تحملش میکنم زندگی رو از ماتحتم بیرون نکشه