اندیشه سطحی شماره 40

رسیدیم به عدد ثبات....

از نظر من هیچ عددی و هیچ چیزی با خودش ثبات نمیاره و فقط تلاش شخص خود ادمه که میتونه به اونجا برسه...

فرزند بودن خیلی سخت تر از مادر بودن یا پدر بودنه...بطرز عجیبی فرزند بیشتر اشتباهات مادر و پدرش رو میبینه...خیلی زیاد.

تا حدی شاید بشه گفت مامان بابا همیشه فرض رو بر این میزارن که:"درست میشه" "بچه اس هنوز" "یاد میگیره" برا همین شاید

وقتی بچه ها گند میزنن خانواده ها انچنان شاکی نشن...اما امان از وقتی که حس میکنی مامانت یا بابات داره یجا اشتباه میکنه

اصلا انگار اخر دنیاست...

مامانم همیشه از نظر من زیادی مهربون بوده.

بجز راز مثلث برمودا،ارتباط مارها و پای چپ آقای عسگری و بیشعوری مردها یه چیزی که هنوز برام بی جواب مونده مهربونی مامانمه.

من از اینام که وقتی یکی قانونم رو میزاره زیر پا اگر جرش ندم انقدر بهش بی توجهی میکنم تا بمیره.

چون اوصلا ادمای غوضی زر زر کننده دوست دارن دیده بشن و بهشون توجه بشه.

مامان من با هرکی بیشتر بدی میکنه بیشتر محبت میکنه بهش.و هیچچ وقت هم هیچ چی درست نمیشه و با اینکه خودشم اینو میدونه

هربار بهش میگم واقعا چرا با فلانی چاق سلامتی کردی ناراحت میشه...

مامانم باید چی از یه نفر ببینه تا واقعا بره تو بلک لیستش؟

هوووف....